Hartstilstand Eriksen bracht Denen samen: 'Iedereen houdt weer van de ploeg'

"Het is het ergste dat ik ooit heb meegemaakt als commentator. Ik dacht voor vier tot vijf minuten echt dat hij dood was."

Op 12 juni vindt zonder twijfel een van de meest ijzingwekkende momenten van het sportjaar 2021 plaats. Op een prachtige zomerse dag speelt Denemarken in Kopenhagen een thuiswedstrijd tegen Finland. Het is voor het eerst dat de Denen een EK-duel op eigen bodem spelen dus de verwachtingen zijn hoog en de stemming is uitgelaten.

Maar het voetbalfeest verandert in de 43ste minuut in een nachtmerrie. Joakim Maehle gooit de bal vanaf de linkerkant van het veld richting Christian Eriksen, maar de bal zal de Deense sterspeler nooit bereiken. Eriksen struikelt, valt voorover en blijft roerloos liggen.

Ook in de NOS-studio wordt die avond met ontzetting meegeleefd met Eriksen.

"Ik deed mijn commentaar helemaal vanaf de andere kant van het stadion", zegt Niels Christian Frederiksen, die alle wedstrijden versloeg voor de Deense sportzender TV3. "Op het moment dat het gebeurde concentreerde ik me even op iets anders. Ik dacht in eerste instantie dat er een botsing was geweest met een Finse speler en dat hij een hoofdblessure had."

Al na twintig seconden komt het besef bij Frederiksen dat er iets heel ernstigs aan de hand is. Simon Kjaer rent vanuit de achterhoede naar Eriksen toe. Doelman Kasper Schmeichel doet hetzelfde. Kjaer maant de spelers om Eriksen af te schermen. Op de perstribune wordt duidelijk dat het vermoedelijk om zijn hart gaat.

Het moment staat bij velen nog in het geheugen gegrift, want ondanks het scherm van vlees en bloed kunnen miljoenen mensen over de hele wereld meekijken met de reanimatie van de 29-jarige voetballer. Op de sociale media vragen veel mensen zich af waarom de medische behandeling wordt uitgezonden.

"Op een gegeven moment was er een beeld van Eriksen op de grond met zijn ogen open. Een eng beeld. Een Franse ploeg deed de registratie van de wedstrijd, dus wij hadden daar geen invloed op. We waren ook absoluut niet op zoek naar sensatie, in tegendeel", zegt Frederiksen.

"De dag erna verstomde de kritiek. Ik denk achteraf dat we de juiste keuze hebben gemaakt. We hebben de mensen thuis laten zien wat er aan de hand was. Het werd meer een soort documentaire."

Bij de Deense zender TV3 is iedereen in shock. De presentator is in tranen, hetzelfde geldt voor de verslaggevers langs de lijn. De regie besluit daarom bij Frederiksen te blijven, die samen met oud-speler Per Frimann de kijkers op de hoogte houdt.

"Ik wil niet cynisch klinken, want het was natuurlijk een verschrikkelijke gebeurtenis, maar ik was niet zo emotioneel. Ik deed gewoon mijn werk."

Eriksen wordt na tien minuten per brancard van het veld gedragen. Voor de commentator een teken dat hij nog leeft. Immers: als hij dood was dan zouden ze hem niet vervoeren. Het ziekenhuis was op een steenworp afstand dus in die zin was het, hoe gek het ook klinkt, niet de slechtste plek om een hartstilstand te krijgen.

Onbegrijpelijk

Terwijl Eriksen wordt behandeld in het ziekenhuis besluit de UEFA dat de wedstrijd moet worden uitgespeeld. Voor Frederiksen, en velen met hem, onbegrijpelijk.

"Ik deed de tweede helft met enorme tegenzin. Ik probeerde het zo summier mogelijk te doen. Het was alsof ik een boodschappenlijstje voorlas. Ik kon moeilijk enthousiast doen bij een doelpunt of een overtreding. Het maakte allemaal niet uit. Mijn eerste gedachte was: het toernooi is klaar nu. Maar al snel besef je ook dat de show must go on."

Denemarken verliest van Finland, maar veel belangrijker: Eriksen laat enkele dagen na zijn ineenstorting weten dat het naar omstandigheden goed gaat. Het maakt een kracht los bij de Denen. Van het sterke België wordt nog nipt verloren, maar door de zege op Rusland stoomt de ploeg toch door naar de volgende ronde.

Het wordt in alle opzichten een memorabel toernooi voor de Denen, die uiteindelijk in de halve finale tegen Engeland hun Waterloo vinden.

"Het Deense nationale team presteerde heel stroef sinds onze EK-zege in 1992. Het voetbal bracht het Deense volk sindsdien nauwelijks meer samen. Ik heb er zelf niets mee, maar zelfs handbal was voetbal voorbij gestreefd als nationale sport."

Na de hartstilstand van Eriksen kantelde het sentiment in Denemarken. Het team met grote persoonlijkheden als Kasper Schmeichel en Simon Kjaer werd weer omarmd en ongekend populair.

"Wat er met Eriksen gebeurd is en blijft verschrikkelijk, maar voor het Deense elftal heeft het goed uitgepakt. Iedereen houdt weer van de ploeg."