Van Gerwen maakt 'puinhoop' van EK-finale en verliest van zichzelf

Schuddend met het karakteristieke kale hoofd, zuchtend, steunend en ontevreden pratend tegen zichzelf verloor Michael van Gerwen in de finale van de EK darts van een tegenstander die hij beter kent dan wie dan ook: zichzelf.

Hoezeer de Brabander zondagavond ook zijn best deed, strijden tegen twee opponenten was simpelweg te veel gevraagd. De stoïcijnse Engelsman Rob Cross, die evenmin de sterren van de hemel speelde, maakte in Salzburg dankbaar gebruik van het buitenkansje dat hem werd geboden door een tegenstander die fysiek en mentaal aan het einde van zijn latijn leek: 11-8.

Deceptie

Zijn vijfde finale in de Europese titelstrijd eindigde daarmee in een deceptie van jewelste voor 'Mighty Mike'. Machtig was hij allerminst, mentaal feilbaar des te meer.

"Een puinhoop", vatte hij zijn optreden na afloop in twee woorden samen bij RTL7. Van Gerwen corrigeerde zichzelf daarop in één adem. "Dit was een grote puinhoop. Ik ben tot veel beter in staat, alleen lukte dat vanavond absoluut niet. Het is mijn eigen schuld dat ik hier niet thuis geef. Dit was echt waardeloos."

Anders dan de vier voorgaande EK-finales, tussen 2014 en 2017, was hij ditmaal niet in staat het hoofd koel te houden op het moment dat de strijd om de knikkers in alle hevigheid losbarstte.

De finale op Oostenrijkse bodem was een herhaling van de editie van vier jaar geleden, toen Van Gerwen in het Belgische Hasselt wel de bovenliggende partij was. Het was destijds de vierde maal op rij dat 'MvG' de Europese titel voor zich opeiste.

Van Gerwen slaagde er niet in moed te putten uit de statistieken. In onderlinge ontmoetingen in zogeheten majors was de stand voor zondag 13-1 in het voordeel van de Nederlander. De enige nederlaag die Van Gerwen ooit tegen de Brit leed was tijdens de halve finale van het WK van 2018, het mondiale titeltoernooi dat uiteindelijk een prooi werd voor Cross.

Drie partijen op een dag

Op een dag van drie partijen met twee ups en één grote down was het een klein mirakel dat Van Gerwen in Salzburg überhaupt de eindstrijd haalde.

In de kwartfinale, waarin hij wereldkampioen Gerwyn Price trof, leek Van Gerwen kansloos onderuit te gaan toen hij al snel tegen een 4-1 achterstand aankeek. Als een bokser die aan het begin van een partij tegen een rechtse directe op de kin aanliep wankelde de Nederlander door de ring, waarbij hij nauwelijks op de been leek te kunnen blijven.

In de pauze werd Van Gerwen evenwel opgelapt en vervolgde hij op wonderlijke wijze de tweekamp tegen 'The Iceman'. Hij schudde een paar maal met het hoofd, knokte zich terug en zag de hoogstaande partij uiteindelijk eindigen in een 10-8 overwinning. Beiden kwamen uiteindelijk uit op een gemiddelde van meer dan 107 punten per drie pijlen.

In de halve eindstrijd leek de Engelsman Nathan Aspinall af te stevenen op een regelrechte afstraffing, toen hij na acht legs tegen een 7-1 achterstand aankeek. 'The Asp 'krabbelde terug tot 10-10, maar moest vervolgens in de laatste van de 21 legs alsnog het hoofd buigen voor Van Gerwen. De Brabander gooide zeven triples en legde daarmee de basis voor het bereiken van de finale: 11-10.

In de aanloop naar de finale moest Van Gerwen vanuit de coulissen toekijken hoe Rob Cross tegenstander Joe Cullen vermorzelde. Cross gunde hem slechts drie legs, waarbij hij de partij ook nog eens afsloot met een 120-finish, in jargon ook wel Shanghai 20 genoemd.

Muizenissen

Die partij leek te leiden tot muizenissen in het hoofd van de Brabander. Op het moment van de waarheid leek het beste er vanaf bij Van Gerwen, die halverwege de partij tegen een 6-4 achterstand aankeek. Niet alleen in gebaar, ook in woord maakte hij duidelijk niet lekker in zijn vel te zitten.

Het sierde Van Gerwen dat hij na afloop zelfs niet de minste moeite deed naar excuses te zoeken. "Wie zo speelt, verdient niet anders dan te verliezen."