Wielrensters verkennen kasseien Roubaix: 'Je wordt helemaal door elkaar geshaket'
Met de eerste editie van Parijs-Roubaix komt voor een groot deel van het vrouwenpeloton zaterdag een droom uit. Maar in de voorbereidingen op de 'Hel van het Noorden' blijkt de werkelijkheid niet zo rooskleurig. "Je wordt helemaal door elkaar geshaket!"
Voor Chantal van den Broek-Blaak was de verkenning van de Noord-Franse kasseistroken woensdag niet een heel prettige ervaring. "Of het leuk was, vraag je? Nou ik heb niet, als ik over die kasseien rijd, dat ik denk: leuk!"
Ze is een van de 33 Nederlandse wielrensters die zaterdag aan de start staan in Denain voor de 116,4 kilometer naar Roubaix, waarvan 29 kilometer aan kasseistroken.
"Het is pijnlijk. Je kan er niet rustig overheen rijden", ontdekte Van den Broek-Blaak. "Je moet altijd hard trappen, dus je krijgt pijn in je benen, maar ook in je handen en je armen."
Geen Bos van Wallers
Een troost: de vrouwen hoeven niet door het beruchte Bos van Wallers. Maar stroken als Mons-en-Pévèle en Carrefour de l'Arbre, bekend van de 117 eerdere edities bij de mannen, zijn wel opgenomen in het parcours.
Amy Pieters kon het alleen maar eens zijn met Van den Broek-Blaak, haar ploeggenote bij SD Worx. "Dit zijn andere kasseien dan in Vlaanderen. Dit is totaal nieuw. Ik ben heel erg benieuwd hoe een vrouwenpeloton hierop gaat reageren."
Anna van der Breggen hoorde de ervaringen aan. En ze zette zich nog eens recht in de ploegleiderswagen. Of ze jaloers is op haar - inmiddels voormalige - collega's? Niet bepaald. "Nee. Ik ging als renster niet heel graag naar dit soort koersen, ik ben er ook niet geschikt voor."
Voor de tweevoudig wereldkampioene, die op de WK afgelopen zondag haar laatste race reed, begint zaterdag een nieuw leven. "Dit is voor mij een mooie kans om alvast mee te kijken. Wat doet een mechanieker, hoe wordt het plan gemaakt voor de transporten, hoe is de verzorger bezig? Ik heb nu een kans om het van de andere kant te bekijken."
Stroken
En ze weet na de verkenning van woensdag al aardig goed wat er voor nodig is om een goede Roubaix te kunnen rijden. "Het vergt voorbereiding. In materiaalkeuze, maar ook mentaal. Positie is heel belangrijk. En ook verkenning. Je moet 'm uit je hoofd kennen eigenlijk, want je houdt de stroken niet uit elkaar. Bij deze koers kun je niet zeggen: deze rijd ik wel even."
Daar is Blaak ondertussen ook achter gekomen. "Je wordt helemaal door elkaar geshaket! Het is niet dat je effetjes de week doorneemt met de meiden."
De vrouwen moeten over zeventien kasseistroken. "Zeventien keer een pak rammel, ja. We hadden een paar keer dat je net even lekker aan het fietsen was en dan was het: ja hoor, daar is er wéér een. Dat maakt deze wedstrijd wel bijzonder. Je hebt bijna geen rustmomenten."
Nat en modderig
Over de staat van de kasseien was Van den Broek-Blaak ook niet te spreken. "Ze liggen gewoon echt slecht. Overal gaten, bochtjes. Je moet constant opletten. Het is daarnaast ook nat en modderig, dat maakt het ook weer anders. Iedereen vraagt mij of ik hoop dat het gaat regenen. Normaal gesproken zeg ik ja, want ik houd er wel van, maar het hoeft in deze wedstrijd echt niet per se hoor. Er zitten dan veel meer risico's aan, het is glad."
"Waarom ik het eigenlijk doe? Uiteindelijk vind ik het wel heel gaaf, maar dat is waarschijnlijk pas achteraf. En op papier moet deze wedstrijd mij liggen. Ik heb er heel veel aan gedaan om hier gewoon goed te zijn."
Ook Marianne Vos is van de partij zaterdag. De kopvrouw van Jumbo-Visma bracht na haar verkenning een bezoek aan de beroemde douches op de wielerbaan.
Ook voor Pieters biedt de koers mogelijkheden, niet in de laatste plaats omdat de klassieker eindigt op de baan. Ze is regerend wereldkampioene op de koppelkoers met Kirsten Wild.
"Ik ben de baan wel gewend, maar dit is heel anders. Je rijdt hier een baan op na een heel zware koers, op een wegfiets, waarbij je moet schakelen. Maar ik hoop dat ik in die situatie kom dat ik mijn baankwaliteiten kan gebruiken."
Tips van Boom
SD Worx had ook Lars Boom, de andere nieuwe ploegleider die officieel pas per 1 oktober in dienst treedt, als begeleider bij de verkenning. Hij deelde zijn ervaringen als kasseispecialist. En dat bleek geen overbodige luxe.
"Net een tandje lichter rijden, een bocht iets anders aansnijden", somde Boom de tips op. "En als de kasseien nat liggen, niet tegensturen als je van de rug afgaat. Het zijn kleine dingen, maar die kunnen wel heel bepalend zijn in de koers."
Ook hij is benieuwd naar welke koers hij gaat kijken zaterdag. "Je hebt een heel grote groep meiden die heel onervaren zijn op deze kasseien. En de vrouwen zijn allemaal redelijk licht. De vrouwen die iets zwaarder zijn, zijn in het voordeel, denk ik. En als je dan een beetje technisch bent onderlegd, kun je heel ver komen."