Wat voelt Djokovic na struikeling op drempel van eeuwige roem? 'Opluchting'
De beste tennisser aller tijden. De eerste man sinds Rod Laver die een heel jaar ongeslagen is op de vier grootste toernooien op de tenniskalender. De eerste man met een Golden Slam op zijn palmares.
Novak Djokovic had zichzelf voor altijd in de geschiedenisboeken kunnen schrijven. De status van tennislegende kon hij bijna aanraken. Maar op het beslissende moment glipte alles toch uit zijn vingers.
Wat voelde de Serviër na zijn kansloze nederlaag tegen Daniil Medvedev in de finale van de US Open? "Opluchting".
Bijna acht maanden geleden kreeg Djokovic de felicitaties van Medvedev. In de finale van de Australian Open was de Rus kansloos gebleken tegen zijn bijna negen jaar oudere opponent. En ook op het gravel van Roland Garros en het gras van Wimbledon was Djokovic ongenaakbaar.
Steeds luider klonken de speculaties dat de Serviër op weg was naar het winnen van alle vier de grand slams in een jaar. Sterker, hij zou misschien weleens de eerste man met een Golden Slam kunnen worden.
In Tokio strandde Djokovic op de drempel van de olympische finale. Na een kansloze nederlaag tegen Alexander Zverev in de halve eindstrijd bleef Djokovic gedesillusioneerd achter, de handdoek over het hoofd.
Bij een 5-4 achterstand in de finale van de US Open dook Djokovic opnieuw onder zijn handdoek. Onder de handdoek zaten de tranen verscholen. Ondanks de luidruchtige - en bij momenten onfatsoenlijke - steun van het New Yorkse publiek, boog hij even later het hoofd voor Medvedev.
Wat hij voelde na de laatste balwisseling? "Opluchting", aldus de openhartige Serviër na afloop bij de persconferentie. "Ik was blij dat het voorbij was. De aanloop naar dit toernooi en alles waar ik mentaal en emotioneel mee heb moeten omgaan de laatste weken, het was gewoon veel. Tegelijk voel ik verdriet, teleurstelling en ook dankbaarheid voor het publiek, dat mij bijzondere momenten op de baan heeft gegeven."
Wie vanaf de zijlijn toekijkt hoe spelers als Roger Federer, Rafael Nadal en ook Djokovic de grandslamzeges aaneenrijgen, vergeet snel hoeveel druk er op die spelers staat. "Het was emotioneel erg veeleisend de afgelopen vijf, zes maanden. De Slams, de Spelen en ook het spelen in mijn thuisstad Belgrado. Alles leek hier samen te komen, alle emoties bij elkaar opgeteld. Helaas lukte het me niet om het laatste stapje te zetten."
Medvedev: 'Winnen van Djokovic net zo mooi als tegen Botic'
Voor Medvedev was het pas zijn eerste grandslamzege in zijn loopbaan, na eerdere finales in New York (2019) en Melbourne (2020). De 25-jarige Rus is een van de vaandeldragers van de jongere generatie, die binnen afzienbare termijn het stokje zal overnemen van de grote drie.
De immense druk, die op de schouders van Djokovic rustte, is voor hem nog toekomstmuziek. "Ik voel medelijden met Novak, al kan ik me niet voorstellen wat hij voelt", aldus Medvedev. "Dat gevoel ken ik niet."
Uiteindelijk stond de Rus slechts een set af op Flushing Meadows, in de kwartfinales tegen de Nederlandse qualifier Botic van de Zandschulp. Die partij was Medvedev nog niet vergeten. "Natuurlijk is het fijn om van hem (Djokovic, red.) te winnen.
Maar een grand slam is een grand slam. Als ik het toernooi zou winnen tegen Botic, dan was ik net zo blij geweest."
Met onder meer de prestigieuze toernooien van Indian Wells, Parijs, de ATP Finals in Londen en de Davis Cup in Madrid zijn er nog genoeg kansen voor Djokovic om de kater weg te spoelen. En in januari staat de Australian Open alweer voor de deur. Een nieuwe kans voor de Serviër om alsnog zijn 21ste grandslamtitel te pakken.
"In het tennis leer je heel snel om de pagina om te slaan. Er zijn altijd weer nieuwe uitdagingen", aldus Djokovic. "Ik heb geleerd om dit soort zware nederlagen in grandslamfinales te verwerken, de nederlagen die het meeste pijn doen. Ik ga proberen lessen te trekken, sterker te worden en door te gaan. Ik houd van deze sport en voel me nog altijd goed op de baan. Zo lang de motivatie er is, ga ik zeker door."