'Transgenderregels IOC leveren geen eerlijke competitie op'
Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat de huidige transgenderregelgeving van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) deelname van transgenders aan de Olympische Spelen op een eerlijke manier mogelijk maakt.
Dat zegt de Zweedse wetenschapper Tommy Lundberg in gesprek met de NOS.
Lundberg werkt voor de medische universiteit van Zweden, die jaarlijks de Nobelprijs voor de fysiologie of geneeskunde uitreikt. "Er zijn botsende belangen. We willen transgender sporters mee laten doen. Maar sport moet een keuze maken tussen inclusiviteit en eerlijkheid. Allebei gaat niet."
De discussie over transgenderdeelname aan de Olympische Spelen is actueel nadat de Nieuw-Zeelandse gewichthefster Laurel Hubbard zich plaatste voor de Olympische Spelen.
Om het mogelijk te maken dat transgenders deel kunnen nemen aan de Olympische Spelen, paste het IOC in 2016 de regels aan. Transmannen die als meisje zijn geboren, mogen zonder beperking meedoen. Transvrouwen, die als jongen zijn geboren, moeten twaalf maanden lang hormoontherapie hebben gevolgd en hun testosteronniveau mag niet boven de tien nanomol per liter uitkomen. Het doel van de regelgeving: een eerlijke competitie creëren.
Nauwelijks effect
Lundberg deed in 2020 onderzoek naar de invloed van testosteron op de sportprestaties van transgenders. Volgens hem hebben de extra IOC-voorwaarden nauwelijks effect op het prestatieverschil. Hij ziet in studies dat transgenders bijvoorbeeld langer voordeel houden van een hardere strafcorner of een snellere service.
Lundberg: "Er is geen enkel onderzoek waaruit blijkt dat de therapie qua prestatievoordeel verschil maakt. In bijna alle onderzoeken werd de grens van vijf nanomol bereikt, maar bleef het effect op spiermassa en kracht gering."
"Ook de hormoontherapie heeft nauwelijks effect op het wegnemen van het voordeel dat mannen hebben aan kracht en snelheid. Slechts een vijfde van het oorspronkelijke voordeel valt weg door testosterononderdrukking."
Een voordeel dat niet alleen te maken heeft met hormonen en testosteron, maar met andere fysieke mannelijke kenmerken. Lundberg: "Na de pubertijd zijn jongens groter en langer, en dat verschil is zo groot, dat je in de sport een aparte vrouwencategorie moet hebben om een eerlijke competitie te creëren. Anders worden vrouwen geen kampioen meer en winnen ze geen medailles."
'Het werkt niet'
Lundberg vervolgt: "Misschien heeft het IOC gedacht: 'laten we kijken of dit werkt'. We hebben nu genoeg data in handen om te zeggen: het werkt niet. Vanuit dat perspectief wordt hun huidige regelgeving niet ondersteund door wetenschappelijk bewijs."
De stelling dat de huidige regelgeving leidt tot een eerlijke competitie tussen geboren vrouwen en transgendervrouwen (geboren mannen die nu door het leven gaan als vrouw) lijkt dus gebouwd op drijfzand. "Dat zou een leugen zijn", aldus Lundberg. "Dat is het issue: inclusie en eerlijkheid gaan niet samen. In de sportwereld is het of het een of het ander."
