Zelfs tien dagen quarantaine brengen sprinttalent Kok niet uit haar evenwicht

• Joost Smedema

  Redacteur NOS Sport

Als het 'ready' klinkt, zakt hij even door de knieën. Niet dat het nodig is, maar wedstrijdspanning ebt nu eenmaal niet meteen na het einde van een carrière weg. Zo snel als zijn pupil Femke Kok wegsprint na het startschot op de 500 meter, zo vlot komt ook coach Michel Mulder weer omhoog.

37,88 seconden lang leeft hij mee, zowel in de eerste als in de tweede omloop. Hij draait een rondje om zijn as, volgt haar de hele baan. En nu het nagenoeg stil is in Thialf, moet zijn applaus haar wel bereiken. De olympisch kampioen van 2014, sinds dit seizoen coach bij Team Reggeborgh, heeft de 20-jarige Kok aan de Nederlandse titel op de 500 meter geholpen.

Aan het talent van Kok twijfelt niemand. Twee keer verbeterde ze het wereldrecord junioren in het seizoen dat ze doorbrak bij de senioren. En sinds vorige maand is ze met 37,55 de snelste Nederlandse vrouw ooit in Thialf.

"We wisten al dat ze een enorm talent was", zegt Mulder. "Ik ben ervan overtuigd dat we haar nog veel beter gaan krijgen dan wat ze nu laat zien."

Geen ijs, maar quarantaine

Kok sloot zich afgelopen voorjaar aan bij sprinterscollectief Reggeborgh, een ideale volgende stap naar de wereldtop. Toch was de voorbereiding op de NK verre van ideaal, want na een positieve coronatest van Kjeld Nuis moest de hele ploeg in quarantaine. Tien dagen lang kon geen enkele rijder het ijs op.

"We zitten in de hoek waar de klappen vallen", omschreef Ireen Wüst de situatie toen bleek dat Michelle de Jong de NK moest missen door corona en Michels broer Ronald Mulder met ernstige longklachten ook verstek moest laten gaan.

"Ik had na de quarantaine niet echt het gevoel terug dat ik daarvoor had", zegt Kok. "Deze week is het teruggekomen, maar het heeft wel impact."

Los van de fysieke tegenslag werd het team er ook mentaal door geraakt. Bij Kok uitte zich dat in zenuwen voor de uitslag van iedere coronatest, Nuis deed geëmotioneerd de voordeur open toen de ploeg hem - op gepaste afstand - een hart onder de riem stak.

Het tekent het teamgevoel bij Reggeborgh, dat naast Koks titel ook het brons van Wesly Dijs op de 1.500 meter mocht vieren. De ploeg is dit seizoen versterkt met niemand minder dan Wüst. Haar vierde plaats op de 1.500 meter viel weliswaar wat tegen, maar Mulder geniet van haar aanwezigheid in het team.

"Ik heb ook nog nooit met zo'n grote kampioen gewerkt. Ireen brengt zoveel ervaring mee. Voor Femke, maar ook voor mij. We leren daar heel veel van, dat is heel erg gaaf. Het is mooi dat Ireen haar steentje bijdraagt."

Ontwapend en onbevangen

Kok voegde zich een klein jaar geleden bij de nationale top met een derde plaats op de NK afstanden. Het leverde haar een startbewijs voor de wereldkampioenschappen op, maar dat had ze zelf helemaal niet door. Laat staan dat ze wist waar die WK verreden zouden worden en of het wel in haar schema zou passen.

Bekijk hieronder het interview met Kok na haar bronzen medaille bij de NK afstanden:

"Als ik niet gespannen ben, gaat het meestal wel goed", zei ze vorig seizoen. Nu was die spanning er wel, erkende ze. En toch lukte het. "Ik was de hele week heel zenuwachtig door corona, maar het lukte me ermee om te gaan." Veel ingewikkelder hoeft Kok het ook niet te maken.

'Het gaat zo makkelijk'

Oud-sprinter Annette Gerritsen kijkt bewonderend naar de ontwikkeling van Kok en hoe onbevangen ze rijdt en praat. "Ze is een heel natuurlijke schaatser, het gaat zo makkelijk. Dan beïnvloedt zo'n quarantaine je ook minder dan anderen."

"Ze heeft echt een goede techniek en aanleg voor de sprint, maar blijft bovendien koel onder wat er gebeurt, dat is zeker een kracht."

Gretig balt Mulder zijn vuisten als Kok de titel binnensleept. "Ik stond behoorlijk te trillen aan de start, maar het ging goed", lacht Kok, de eerste Nederlandse kampioene die werd geboren in dit millennium.