Geen toptijden meer voor afzwaaiende Butter: 'Ik zag het minder worden'

Hij had nog een olympische droom op de marathon, maar toch zette atleet Michel Butter vorige maand een punt achter zijn carrière. Net als bij zo veel andere dingen, zowel binnen als buiten de sportwereld, gooide het coronavirus uiteindelijk roet in het eten.

De Spelen van Tokio werden uitgesteld naar volgend jaar, ambities moesten weer de ijskast in. Het besluit om te stoppen kwam misschien wat onverwacht, maar was desondanks weloverwogen.

"Ik merkte dat ik steeds verder van de toptijden kwam te staan", reageert de 34-jarige Butter bij Langs de Lijn En Omstreken op NPO Radio 1. "Ik heb uiteindelijk twee gesprekken gevoerd met mijn coach. Daarin kwam naar voren dat ik nog alle zeilen moest bijzetten voor kwalificatie voor de Olympische Spelen."

Ver boven limiet

In november vorig jaar wilde de atleet bij de marathon van New York een startbewijs voor Tokio veroveren, maar hij liep ruim boven de limiet. Dit jaar wilde Butter het in Rotterdam opnieuw proberen, maar de marathon in de havenstad, gepland op 5 april, werd afgelast vanwege het coronavirus.

"Ik lag die avond (na het gesprek met zijn coach, red.) in bed en vroeg mij af of ik echt nog een keer alles wilde geven. Ik wil niet alleen de Spelen halen, maar daar ook een topklassering lopen. Dat zag ik niet meer voor mogelijk", is Butter nuchter. "Dan is deze keuze, om te stoppen, de consequentie."

Butter werkt al twintig jaar samen met zijn coach Guido Hartensveld en het duo is altijd heel open en eerlijk naar elkaar toe geweest. "Het zit er gewoon niet meer in", is Hartensveld realistisch. "Michel had een vijf kilometer gelopen waar hij zich voor moet schamen. Ik wilde daar zelf ook niet meer aan beginnen."

Daarnaast is er in de afgelopen jaren ook wel het een en ander veranderd. "Ik zie ook dat hij maatschappelijke stappen zet en een gezin heeft. Hij kan niet meer die eikel zijn die zegt dat hij een half jaar in Kenia gaat trainen. Je zag het gewoon minder worden in de trainingen en wedstrijden."

Acht seconden

En zo komt er een eind aan een carrière en dus ook aan een olympische droom. Nooit wist Butter zich te kwalificeren voor de Spelen, al was hij er wel heel dichtbij. In 2015 miste hij de olympische limiet voor de Spelen van Rio (in 2016) op slechts acht seconden.

Hij kijkt er niet met wrange gevoelens op terug. "Een topsportcarrière komt met pieken en dalen. Of het nou overwinningen waren of teleurstellingen, ik heb altijd het maximale gegeven, met volledige toewijding", aldus Butter.

"Ik wil er altijd alles voor doen, zodat je jezelf kan aankijken in de spiegel. Een marathon is niet zo maakbaar. Er kan altijd wind staan of juist niet. Wij hebben ons altijd afgerekend op het proces."

Uiteindelijk overheersen de successen voor de (middel)langeafstandsloper die meerdere Nederlandse titels veroverde. In 2012 was hij in Amsterdam de derde Nederlander die de marathon onder de twee uur en tien minuten liep (2.09.58), drie jaar geleden baarde hij opzien met een zesde plaats in New York, een van de belangrijkste marathons ter wereld.

"Ik heb vooral genoten van een heel mooi leven in de afgelopen twintig jaar", kijkt Butter met tevredenheid terug.

Hartensveld: "Je moet naar het grotere geheel kijken. Tuurlijk is het klote van de Spelen, maar over die acht seconden waren wij juist heel trots. We vonden het een fantastisch resultaat in een mondiale sport. Wij weten als geen ander hoe hoog het niveau is in de atletiek. Natuurlijk wil je naar de Spelen, maar elke marathon was zo gaaf."

Laatste race

Op 10 januari zal Butter zijn laatste race lopen, wanneer hij deelneemt aan de halve marathon van Egmond. "Ik zie er niet tegenop. Het is goed zo en mooi geweest. Ik kijk erg uit naar mijn nieuwe leven", aldus de atleet die ook daarna nog wel zal blijven hardlopen. "Het is mijn passie. Misschien dat ik nog een keer met een groep voor de fun ga lopen. Ik ben vooral erg trots dat ik het twintig jaar heb kunnen volhouden."