Het moment van Annemiek van Vleuten: 'Krijg nog kippenvel van WK-solo'

Door de coronacrisis trainen de meeste topsporters thuis. En dus zal hij of zij misschien vaker terugdenken aan dat ene bijzondere moment in zijn of haar carrière. Of aan een moment van een andere sporter dat inspiratie biedt.

Vandaag in deze serie: het moment van wielrenster Annemiek van Vleuten:

De wegwedstrijd voor vrouwen bij de WK wielrennen was vorig jaar pas 45 kilometer onderweg toen Annemiek van Vleuten op een klimmetje demarreerde.

Maar liefst 105 kilometer verderop, in het Britse Harrogate, bekroonde ze haar gedurfde solo met het goud en haar eerste WK-titel op de weg. "Alle spierweefsels in mijn lijf schreeuwden om alsjeblieft te stoppen met trappen. Het publiek aan de kant heeft me echt omhoog geschreeuwd. Als ik daaraan terug denk, krijg ik nog kippenvel", zegt Van Vleuten.

"Het is extra speciaal voor mij vanwege de geschiedenis. Bij de wereldkampioenschappen in Innsbruck het jaar daarvoor brak ik mijn knie. Ik was ontroostbaar en dacht: ik krijg nooit meer een kans om wereldkampioen te worden. Als je dan weer zo boven jezelf weet uit te stijgen.. Dat maakt dit moment extra mooi."