Brabantse coronapatiënt vanuit isolatiekamer: 'Ik was héél ziek'

• Anna Mees

  redacteur Online

Een paar dagen nadat hij carnaval had gevierd, kreeg een man uit Brabant griepklachten en een "nare, droge hoest", vertelt hij vanuit zijn isolatiekamer in het Amphia Ziekenhuis in Breda. Zijn vrouw dacht meteen aan het coronavirus, maar omdat hij niet in een risicogebied was geweest, werd hij niet getest.

Afgelopen donderdag, acht dagen later, kreeg hij er hoge koorts bij en kwam hij via zijn huisartsenpost bij de Spoedeisende Hulp terecht. "Ik ging in een hoekje van de wachtkamer zitten en kon alleen maar met mijn ogen dicht voorover buigen." De artsen dachten aan een longontsteking of een influenzavirus, zegt de man die al de longziekte COPD had.

Voor de zekerheid namen ze speeksel af. "Dat het corona bleek, was heel erg balen. Vanwege al het gedoe dat er aan vastzit en omdat mijn kinderen thuis in quarantaine moeten." Zijn klachten begonnen op 27 februari, de dag dat bekend werd dat er een eerste patiënt in Nederland was, een man uit Loon op Zand. Inmiddels zijn er in Nederland 321 besmettingen geconstateerd in Nederland, van wie er 134 uit Brabant komen.

Kletsen door het glas

Tijdens het telefoongesprek hangt hij even op, omdat de verpleging langskomt. Drie keer per dag staat een verpleegkundige aan de andere kant van het glazen wandje in zijn kamer. Via de speaker vraagt die wat hij wil drinken. "Dan gaan ze zich aankleden en komen ze het brengen. Meestal vragen ze of ze nog iets mee kunnen nemen. Want als ze eenmaal binnen zijn en ik nog bijvoorbeeld een washandje wil, moeten ze zich weer uit- en aankleden, dat is niet fijn."

De patiënt kreeg zuurstof en vocht via een infuus, een tromboseprikje omdat hij zo lang had gelegen en verder paracetamol. De iPad die hij van het ziekenhuis heeft geleend, biedt uitkomst tegen de verveling. Hij kijkt er televisie op, gebruikt internet en bestelt zijn maaltijden. Ook facetimet hij met zijn vrouw en twee kinderen, die in thuisquarantaine zitten. Eén keer kreeg hij bezoek, toen zijn schoonzus kleren kwam brengen. Nieuw gekocht, want ze mochten niet uit zijn huis komen. "We hebben even staan kletsen door het glas."

De man hangt weer op, de longarts staat aan de andere kant van het glazen wandje. Die heeft goed nieuws. "Ik mag naar huis! Mijn conditie en ontstekingswaardes zijn verbeterd en ik ben al twee dagen koortsvrij." Nu moet hij in thuisisolatie. Hij wordt opgehaald door zijn vrouw. Die kreeg vandaag haar testuitslag: positief. "Dat is prima, want dan hoef ik niet bij hem uit de buurt te blijven uit angst om besmet te raken. En ik heb alleen milde klachten."

Wel is ze gefrustreerd over hoe het in de eerste week dat haar man ziek was, is gelopen. Ze zegt dat ze twee keer de huisarts en twee keer de huisartsenpost hebben gebeld, die met de GGD overlegden, en dat hij maar niet getest werd.

Boerenverstand

"Ik vind dat er te star aan de protocollen wordt gehouden. Waarom gaan die boven boerenverstand? Hij had met zoveel mensen gecarnavald, wie weet waar zij allemaal zijn geweest. Het kan toch dat hij daar besmet is geraakt? Hij op zijn beurt heeft een week lang allemaal mensen kunnen besmetten, ook artsen en anderen in de wachtkamers."

Omdat hij in thuisquarantaine gaat en omdat zijn vrouw al corona heeft, kan hij alleen zijn dochters besmetten. "Mijn kinderen wilden graag dat ik weer naar huis kwam. De artsen zeiden dat het niet verstandig is om veel te knuffelen. Ik ga ze niet uitgebreid kussen, maar zeker wel even stevig knuffelen."

GGD West-Brabant zegt dat de afdeling Infectiebestrijding in contact staat met de besmette persoon en bespreekt wie er worden benaderd voor het contactonderzoek. "De mensen waarmee de patiënt tijdens de besmettelijke periode contact heeft gehad, moeten gedurende de incubatietijd hun gezondheid in de gaten houden", zegt een woordvoerder. "Als zij ziekteverschijnselen krijgen moeten zij dat aan de GGD melden."