Dit zevental van Oranje zag je nog niet in actie

• Jesse Wieten

  redacteur NOS Sport

Wat hebben Victoria Pelova, Inessa Kaagman, Ellen Jansen, Danique Kerkdijk, Liza van der Most en keepsters Lize Kop en Loes Geurts gemeen? Ze maken deel uit van de WK-selectie, maar speelden nog geen minuut. De zeven moeten vrezen voor een heel WK zonder speelminuten.

We zagen de hele selectie meejuichen, dansen, zingen en feestvieren met de successen van de Nederlandse vrouwen op het WK. Oranje is een team. Maar we zagen nog lang niet alle Nederlandse speelsters in actie in Frankrijk en dat gaat ook niet meer gebeuren.

Bij elk groot toernooi zijn er wel enkele spelers die het hele toernooi op de bank blijven. Zo was dat ook in 1974, toen de mannen van Oranje voor het eerst de WK-finale haalden. Bondscoach Rinus Michels hield toen ook zeven spelers het hele toernooi op de bank.

Twee jaar geleden hield bondscoach Sarina Wiegman vier speelsters gedurende het hele toernooi aan de zijlijn. Onder die vier was toen ook Geurts en verder keepster Angela Christ en veldspeelsters Sheila van den Bulk en Sisca Folkertsma.

Folkertsma liep door een zware knieblessure de kans op deelname aan dit WK mis. De 22-jarige speelster van FC Twente scheurde in maart de kruisband in haar linkerknie volledig af en werkt sindsdien in Zeist aan haar herstel.

'Oranjeshirt en vlaggetjes op mijn wangen'

Het WK kijkt de Friezin op de bank, in haar appartement in Hengelo, bij haar ouders in Sloten of bij haar zus in Utrecht.

"In het begin vond ik het lastig om te kijken", zegt Folkertsma. "Ik had ook bij de selectie kunnen zitten, al weet je dat nooit zeker. Dan baal je toch dat je met een slechte knie thuis zit en niet daar. Maar nu kan ik als supporter ook genieten. De laatste wedstrijd keek ik met mijn eigen Oranjeshirt aan en vlaggetjes op mijn wangen."

Veel contact met de speelsters in Frankrijk heeft ze niet. Ze stuurde Jackie Groenen nog wel een gesproken bericht na haar goal tegen Zweden. "Om te zeggen dat ik supertrots op haar ben. Ik gun het haar als persoon heel erg."

Haar rol als wisselspeelster op het EK, twee jaar geleden, was voor Folkertsma niet frustrerend. "Ik was de jongste van de groep en ging er al vanuit dat ik geen minuten zou maken. Aan de ene kant baal je dat je geen minuten maakt, maar je kent ook je rol. Het gaat om het team. Je moet de basis ook scherp houden, je eigen belang even vergeten."

"En genieten van het succes", voegt de speelster toe. "Net zoals je nu ziet, juichten wij net zo hard mee als wisselspeelsters. Op de bank een wedstrijd beleven is nog zenuwslopender dan op het veld, want je hebt geen invloed. Als er dan wordt gescoord, komt het eruit. Het blijft natuurlijk zo dat je niet hebt gespeeld. Het is anders, maar ik heb ondanks dat genoten van het feest."

Bondscoach Wiegman is volgens Folkertsma geen coach die alleen aandacht heeft voor haar basisspeelsters. "Ze zag het wel wanneer je als wisselspeelster even wat nodig had. Bijvoorbeeld op de training na de wedstrijd, als de basis uitliep. Dan moesten de wissels hard trainen en kwam ze even een praatje maken hoe het ging. Heel simpel, maar dat gaf me energie."

Verschil met VS

Niet eerder in de historie van het WK voor vrouwen bleven zeven selectiespeelsters van een finalist zonder speeltijd. Het verschil met Amerika is groot.

Waar Wiegman dit WK tot nu toe maar zestien speelsters gebruikte in zes wedstrijden, deed haar Amerikaanse collega Jillian Ellis een beroep op al haar veldspeelsters. Bij de Verenigde Staten kregen alleen de twee reservedoelvrouwen Adrianna Franch en Ashlyn Harris nog geen speelminuten.

"Amerika is al een paar stappen verder", aldus Folkertsma. "Alle speelsters zijn echt top. Het maakt niet heel veel uit wie je opstelt, Dat zag je ook terug in de wedstrijden dit WK. Voor Nederland is dat ook een doel voor de toekomst. Om net zo sterk te worden."

'Misschien nog iets geks'

De verwachtingen voor de finale? "De kans is klein dat we winnen. Het wordt heel spannend, maar misschien kunnen we stunten. Ik zeg 2-1 voor Oranje. Mijn oma is jarig dus ik ga de wedstrijd bij haar in Friesland kijken. Met een stuk taart op schoot."

Folkertsma acht de kans ook niet groot dat Wiegman voor de finale nog een konijn uit haar hoge hoed tovert en een van de zeven speelsters zonder speeltijd een kans gunt. "Haar wissels en speelstijl zijn duidelijk. Je weet wie erin gaan komen. Ik had zelf bijvoorbeeld tegen Canada misschien iets nieuws geprobeerd. Aan de andere kant gaat het om de prestatie. De vaste kern is belangrijk."

Als er dan toch nog een nieuwe naam invalt in de finale, dan zou dat volgens Folkertsma het jonkie van deze groep, Victoria Pelova, kunnen zijn. "Misschien nog iets geks. Die kan er wat moois van maken. Zou heel leuk zijn voor haar."