Democraten worstelen nog met keuze voor 'hun' presidentskandidaat
Vlak voor het begin van het Democratische verkiezingsdebat stroomt buurtcafé annex boekwinkel annex restaurant Busboys and Poets vol met vooral twintigers en dertigers.
Het politiek café is net zo divers en luid als de buurt waarin het ligt. Zelfs in de toiletten schallen uit een box in het plafond de stemmen van de tien presidentskandidaten voor de Democratische Partij, zodat niemand een seconde hoeft te missen.
Het eerste applaus komt van een tafel met vijf jonge vrouwen op het moment dat Kamala Harris wordt geïntroduceerd. "Het wordt hoog tijd dat we een vrouwelijke president krijgen, het duurt al te lang", zegt een van hen. Ze willen hun naam liever niet in de media, "vanwege onze banen".
"Harris heeft goed geluisterd en goed geobserveerd wat er allemaal mis is met de huidige regering en komt met oplossingen voor onze generatie", zegt een ander. Wat de belangrijkste onderwerpen zijn waarop ze hun keuze bepalen? "Het recht op abortus, vrouwenrechten in het algemeen, een goede gezondheidsverzekering en hervorming van het strafrechtsysteem."
Vlak onder een van de grote tv-schermen schuiven Nathan Park en zijn familie aan. Zijn ouders en zusje, die in Californië wonen, zijn op bezoek om zijn nieuwe vriend te leren kennen. "Ik denk dat ik op Warren ga stemmen", zegt Nathan. Elizabeth Warren werd gisteren tot winnaar van het eerste debat uitgeroepen.
"Warren heeft goede plannen voor economische hervormingen. Ze wil het imago van het kapitalisme veranderen (re-branding capitalism). Bernie Sanders wil dat ook, maar die gaat er weer veel te ver in, dat is niet haalbaar in vier tot acht jaar. Warren zit meer in het midden."
"Maar vanavond let ik vooral op Kamala Harris, die maakt ook een goede kans", vervolgt Park. "Die is nep! A phony!", roept zijn vader lachend over tafel.
Zijn van origine Koreaanse vader Jim Park werkte ooit voor het ministerie van Huisvesting onder Bill Clinton. Hij is er nog lang niet uit wie zijn voorkeur heeft. "Het is goed dat we een ruime keuze hebben uit zoveel kandidaten", zegt hij. "Het is goed om een gezond debat te hebben, maar ik hou er niet van als ze tegen elkaar te keer gaan. Bovendien maak ik me ook wel zorgen dat de partij te links wordt."
"We moeten vooral gemiddeld Amerika voor ons winnen. We mogen de band met de gewone werkende Amerikanen niet verliezen. Maar bovenal moeten we iemand selecteren die verkiesbaar is, die het kan winnen van Trump. We moeten Trump niet onderschatten. Hij heeft zo'n sterke basis die altijd achter hem zal blijven staan, wat hij ook doet of zegt. En politiek is net als sport; je moet winnen, de tweede plaats telt niet."
Als hij dan weer even omhoog kijkt naar alle kandidaten op het grote scherm voegt hij eraan toe; "Verder maakt het me niet uit wie het wordt, want ze zijn allemaal beter dan wat we nu in het Witte Huis hebben. Als we maar winnen."
Zijn vrouw Judy is vooral gecharmeerd van de jongste presidentskandidaat, de 37-jarige Pete Buttigieg. "Hij is zo welbespraakt", zegt ze. "Als gemengd gezin met een jong volwassen dochter en een homoseksuele zoon zou ik het liefst op hem stemmen, hij is de toekomst. Maar uiteindelijk moeten we toch voor degene gaan die echt een kans maakt om president te worden."
Skyler Perkins zit vanaf het begin van het debat achterstevoren op het puntje van zijn stoel. Zijn honkbalpetje schuift hij soms nerveus van voren naar achteren. Er hangt veel van de komende keuze van Amerika af, vindt hij: "Dit is het moment dat we moeten hervormen, van een economie die gebaseerd is op produceren en consumeren naar een duurzame economie. Mijn stem gaat naar de kandidaat die daar werk van wil maken. De sterkste kandidaten zijn wat dat betreft Bernie (Sanders) en Kamala (Harris)."
Het rumoerige café valt maar één keer echt stil. Op het moment dat Harris de aanval opent op Joe Biden over zijn samenwerking in het verleden met racistische senatoren, een samenwerking die hijzelf recent nog aanhaalde als bewijs voor zijn goede wil om met allerlei stromingen samen te kunnen werken. Zijn tegenstander vertelt over een klein meisje dat met de bus naar een andere school werd gebracht om de rassensegregatie tegen te gaan: "Dat meisje was ik".
Bekijk hier wat tegen Biden werd gezegd:
Het was een goed voorbereide anekdote van Harris, want vrijwel tegelijkertijd plaatste haar campagneteam een foto van de jonge Harris op haar Twitter-account.
"Ja, natuurlijk herken ik haar verhaal. Natuurlijk komt het aan", zegt Jazmine Brooks, die met een vriend en vriendin zit te kijken. "Als je zwart bent in Amerika ken je dit verhaal. Wij leven in gesegregeerde gemeenschappen, wij kennen die geschiedenis maar al te goed."
Maar op de vraag of ze dan nu op Harris zou stemmen antwoord ze ontkennend: "Ze krijgt mijn stem niet. Ze is een voormalig openbaar aanklager en ik ben een algehele abolitionist: ik ben tegen de slavernij en ook ons oneerlijke strafrechtsysteem, waaraan ze heeft meegewerkt."
Op de vraag of ze haar keuze uiteindelijk laat bepalen door haar hart of door de mogelijkheid van een kandidaat om Trump te verslaan zegt ze meteen: "Met mijn hart. Ik denk dat Warren en Castro nu het meest in de buurt komen. Ze zijn zeer goed ingevoerd op de onderwerpen die ik belangrijk vind. Castro (die de verrassing was in het eerste debat) was niet zo theoretisch als de meeste kandidaten, hij kwam tenminste met concrete plannen. Die hebben we nu nodig."
