Eredivisie 18/19: met Susic heeft VVV er een grote naam bij
In een tiendelige serie telt NOS Sport af naar het nieuwe eredivisieseizoen. Vandaag deel 3: VVV-Venlo.
VVV strikt Susic! Het zou een stunt van jewelste zijn geweest. In de jaren tachtig. Safet Susic was in die tijd de grote ster van Joegoslavië en Paris Saint-Germain. Gezegend met een fabuleuze dribbel, een geweldig inzicht, een prachtige pass en een doeltreffend schot. Die Susic, te midden van Jos Rutten, Bert Verhagen, Stan Valckx en Remy Reynierse. Een droom.
Nu is het wel waar. VVV strikt Susic.
Daar loopt hij op het kunstgrasveld in De Koel op deze warme zomerdag. Te midden van Moreno Rutten, Jerold Promes, Damian van Bruggen en Ralf Seuntjens. Tino-Sven Susic wel te verstaan. Familie van. Een begenadigde linkspoot, zoveel is duidelijk. De 26-jarige middenvelder uit Bosnië-Herzegovina is een van de aanwinsten van VVV-Venlo voor het komende seizoen.
De dag na het 1-1 gelijkspel in de oefenwedstrijd tegen Werder Bremen duurt de training niet lang. Susic begeeft zich al snel via de befaamde betonnen trap richting de kleedkamer. Na de lunch komt hij weer fris naar buiten, in zijn vrijetijdskleding, een casual t-shirt, korte spijkerbroek, slippers, pet.
'Mijn vader was speciaal'
We nemen plaats op de tribune, in de schaduw, met uitzicht op het veld waar het dit seizoen voor hem moet gebeuren. Susic is geen druktemaker, geen man van grootspraak, maar rustig en bescheiden. Zoals zijn oom Safet ook was. "En zoals mijn moeder Irena is", vult Susic aan.
Niet zoals vader Sead, ook ooit profvoetballer bij Rode Ster Belgrado, Club Luik en RWDM. Die was uitbundiger. "Mijn vader was speciaal", glimlacht hij. "Hij hield van het leven, van uitgaan met vrienden en was niet zo serieus. Op zijn 29ste stopte hij al. Ik hou ook van genieten, maar niet te veel. Ik ben wat professioneler."
"Mijn oom was wel serieus en daardoor heeft hij ook zo'n grote loopbaan gehad", vervolgt Susic. "Veel mensen zeggen dat mijn vader misschien wel meer talent had. Mijn vader had de bal aan een touwtje. Dat hij beter was, kan je niet zeggen, als je kijkt naar de geweldige loopbaan van mijn oom. Samen speelden ze één keer voor Joegoslavië tegen Spanje in 1977 (1-0 verlies, WK-kwalificatie, red.)."
Vader Sead leerde Tino wijze lessen. "Hij was streng voor me. Hij weet dat hij fouten heeft gemaakt en wil niet dat ik dezelfde fouten maak. We praten veel over voetbal. Hij is voetbalverslaafd en kijkt al mijn wedstrijden. Dan zegt hij wat ik beter moet doen. Hij heeft er verstand van, dus ik luister naar hem. Hij is kritisch, maar liever kritisch dan dat hij mij alleen maar ophemelt. Daar heb ik niks aan."
Van Sarajevo naar Luik
Tino-Sven, of gewoon Tino, werd op 13 februari 1992 geboren in Sarajevo. Toen de oorlog in voormalig Joegoslavië een paar maanden later te dicht bij huis kwam, vluchtte de familie Susic per bus voor de bommen en granaten. De bestemming was het Belgische Luik, voor vader bekend terrein door zijn voetbalverleden.
In Luik groeide Tino op en in stadsparkjes werkte hij met zijn vader aan zijn traptechniek. "Zonder me te pushen. Het was gewoon genieten. Hij leerde mij hoe te schieten en te passen over grote afstand. Met links dan vooral."
Susic wijst naar de linker- en rechterkant van het veld voor hem in De Koel. "Links of rechts, het maakte mijn vader echt niet uit. Met beide voeten had hij een geweldige trap. Hij nam de vrije trappen van beide kanten. Ik kijk nog weleens video's. Die van mijn vader zijn wat moeilijker te vinden dan die van mijn oom. Dan denk ik: ik wou dat ik dat kon, zo met beide benen schieten."
'Meer een technicus dan een loper'
Wat voor speler is Tino-Sven Susic zelf? "Ik heb een goed linkerbeen, heb de bal graag in mijn voeten, hou ervan het spel te verleggen met een lange bal en geef graag een steekpass. Ook neem ik graag de corners en vrije trappen. Ik ben meer een technicus dan een loper, maar schuw het defensieve werk niet. Op mijn best ben ik als nummer 8, aan de linkerkant, of als nummer 10. Ik ben niet echt een 6."
VVV haalt met Susic geen wereldster in huis, maar wel een goede speler. Toen een doorbraak bij Standard Luik uitbleef, kende hij vier sterke seizoenen bij de Kroatische topclub Hajduk Split, de club van zijn hart, en betaalde Genk twee miljoen euro om hem terug naar België te halen.
Met oom Safet als bondscoach was Susic met Bosnië-Herzegovina nog actief op het WK van 2014. Zijn laatste interland dateert echter van 2016. Het afgelopen seizoen bij respectievelijk Maccabi Tel Aviv en Antwerp verliep teleurstellend.
In Venlo hoopt Susic zijn loopbaan nieuw leven in te blazen. Hij weet wat VVV betekende voor bijvoorbeeld Keisuke Honda en Ahmed Musa. Susic tekende een contract tot volgend jaar met een optie voor nog een seizoen. Met de goedkeuring van zijn familie.
