Hassan werkt in Amerika hard aan gouden olympische droom
Anderhalf jaar geleden koos ze verrassend voor de overstap naar Amerika. Sifan Hassan, de wereldkampioene indoor op de 1.500 meter van 2016, had het idee dat ze haar gouden olympische droom niet in Nederland kon verwezenlijken.
De atlete van Ethiopische afkomst, sinds 2013 in bezit van de Nederlandse nationaliteit, had behoefte aan een professionelere begeleiding en vond die bij de trainingsgroep van voormalig marathonloper Alberto Salazar. Hij moet haar onmiskenbare talent zo kneden dat Hassan over twee jaar bij de Spelen in Tokio met goud om haar nek staat.
NOS-verslaggever Léon Haan zocht Hassan op in Eugene, de stad waar ze tegenwoordig woont en traint. "Ik ben hier veel professioneler geworden", zegt de atlete.
Salazar is niet zomaar iemand. Als atleet verdiende hij zijn sporen als langeafstandsloper en al jaren is hij de man achter het Oregon Project van sportkledingconcern Nike: een ambitieuze groep atleten die onder professionele begeleiding de wereldtop op de langeafstandsonderdelen wil domineren.
Altijd een trainer beschikbaar
En dat was precies wat Hassan zocht. In Nederland was het lastig voor haar de juiste begeleiding te krijgen, in Amerika traint ze met toppers en beschikt de middenafstandsspecialiste over de beste faciliteiten: een krachttrainer, twee fysiotherapeuten, een psycholoog, twee trainers van wie er altijd een voor haar beschikbaar is.
"Dat had ik in Nederland niet. Ik leer hier in Amerika heel veel van andere atleten. De begeleiding is veel professioneler. Hier doe je alles samen. In Nederland was ik vaak in mijn eentje", zegt Hassan.
Als straks in Tokio de bel klinkt voor de laatste ronde, zit Sifan erbij. Dan strijdt ze om goud.
Niet elke atleet wordt opgenomen in het Oregon Project. Pete Julian, naast Alberto Salazar ook betrokken bij de begeleiding van de Nederlandse atlete, beschrijft Hassan als een groot talent met enorme mogelijkheden.
Drive
"Ze is een van de beste atleten die we ooit in onze groep hebben begeleid. Ze heeft een grotere hekel aan verliezen dan lol in het winnen. Dat is de 'drive' van een echte kampioene", zegt de Amerikaan.
Hassan meldde zich na haar mislukte Olympische Spelen van 2016 bij de Amerikanen in de staat Oregon. In Rio de Janeiro was ze er niet in geslaagd een medaille binnen te halen. In haar ogen moest er iets gebeuren.
De keus was verrassend omdat er nogal wat verdenkingen werden geuit ten aanzien van het project van Salazar, waar ongeoorloofde middelen zouden worden gebruikt. Het onderzoek daarnaar loopt nog in Amerika.
Amerikanen hadden direct interesse
Hassan trok zich er niets van aan. Ze koos naar eigen zeggen voor de beste begeleiding. Julian: "Ze was voor ons geen vreemde. We hadden haar in Portland de wereldtitel (in 2016, red.) zien veroveren. Toen we de kans kregen haar te begeleiden, hadden we ook direct interesse. We kijken of iemand bij ons past. De klik was er. En ze is speciaal. De weg die ze heeft bewandeld om een topatlete te worden, was geen gemakkelijke."
Een van de grote uitdagingen voor Julian en Salazar is om Hassan te leren omgaan met teleurstellingen. Ze moet niet alleen fysiek en technisch beter worden, maar ook mentaal. Hassan heeft daarin al flinke vorderingen gemaakt, vindt Julian.
"Dat heeft ze bij de WK in Londen laten zien. Ze ging voor goud op de 1.500 meter en finishte als vijfde. Dat was een enorme klap voor haar. Ze was zo zwaar teleurgesteld. Een paar dagen later veroverde ze brons op de 5.000 meter, een afstand waar ze nog weinig ervaring op had."
Komend weekeinde start Hassan bij de FBK Games in Hengelo. Een keuze om zich toe te leggen op de 1.500 of 5.000 meter heeft ze nog niet gemaakt. Ze focust zich de komende tijd op de EK in Berlijn, waar ze beide afstanden loopt. Daarna gaat het vizier op de WK in 2019 en de Olympische Spelen in Tokio in 2020.
"Ik heb veel zin in Hengelo en ben benieuwd waar ik sta", zegt Hassan. "Ik wil de komende periode meer ervaring opdoen op de 5.000 meter. Ik voel me gelukkig in de Verenigde Staten. Ik ben daar alleen maar met lopen bezig, ben er op mijn plek. En het hoofddoel is Tokio 2020."
Vooruitgang
Julian weet dat er nog wel wat bij te schaven is. "In vergelijking met haar manier van lopen van drie, vier jaar geleden heeft ze al veel vooruitgang geboekt. Er zijn zaken die te verbeteren zijn en die dingen zijn ook op te lossen. Ze kan efficiënter lopen, zodat ze aan het eind van een race veel meer power overheeft. En dan kan ze olympisch kampioene worden."
"Sifan is van wereldklasse. Ze is snel, werkt heel hard en heeft veel talent. Ze zit in het goede team. Als straks in Tokio de bel klinkt voor de laatste ronde, zit ze erbij. Dan strijdt ze om goud."
