Met een C-ploeg naar de play-offs voor de wereldgroep, Haarhuis moet erin berusten

De Maaspoort schudt op zijn grondvesten als Arantxa Rus haar vuist balt. Nog voor ze haar tegenstandster de hand kan schudden, hangt Kiki Bertens al om haar nek. Ook coach Paul Haarhuis mengt zich in het feestgedruis.

Op zondag 19 april 2015 keert het Nederlandse Fed Cup-team voor het eerst sinds 1998 terug in de wereldgroep. Bij een van de eerste grote duels onder zijn leiding neemt het team van Paul Haarhuis het favoriete Australië op het Brabantse gravel de maat.

En eenmaal in de wereldgroep volgt een nog sensationelere zege in Moskou op tennisgrootmacht Rusland. Nederland spreekt weer een woordje mee in de tenniswereld, ook al eindigt het sprookje in de halve finales met een eervolle nederlaag tegen Frankrijk.

Drie jaar na die historische zege op Australië is er weinig meer over van het enthousiasme van toen. Sterker, voor de belangrijke ontmoeting met opnieuw de Australiërs komende week in Brisbane, moest Haarhuis flink spitten in zijn adresboekje om speelsters te vinden.

Toch heeft de coach begrip voor de afzeggingen. "Het is op dit moment het gravelseizoen in Europa. De speelsters willen nu twee of drie toernooien spelen om het hoofdtoernooi van Parijs te halen. Ik snap het wel, maar voor mij is het vervelend."

"Het gaat wel om de wereldgroep I, de beste landen van de wereld", vervolgt hij. "Het is al redelijk uniek dat we daar de laatste jaren hebben gestaan. Dan zou je er alles aan moeten doen om daar te blijven. Dan is het jammer dat je niet over je sterkste speelsters beschikt."

Wat mogen we verwachten? "Geen van mijn speelsters staat in de top-100", constateert Haarhuis gelaten. "En dan speel je tegen een team met twee speelsters in de top-25. Dan weet je dat je al het materiaal nodig hebt om überhaupt voor een stunt te kunnen zorgen. Het zal heel lastig worden, maar het is nooit onmogelijk."

Bertens

Dat Kiki Bertens na haar zege in het sterk bezette Charleston alles op alles zet om haar halvefinaleplaats van 2016 op Roland Garros te evenaren valt te begrijpen. Een lange en slopende trip naar Australië is niet de optimale voorbereiding.

Maar dat Haarhuis evenmin toezeggingen kreeg van speelsters als Michaëlla Krajicek, Richèl Hogenkamp en Bibiane Schoofs moet hem rauw op het dak zijn gevallen. Speelt de trots van het spelen voor je land dan helemaal geen rol?

"Voor sommigen heeft het wat minder prioriteit", stelt Haarhuis diplomatiek. "Als wij in Nederland zouden hebben gespeeld, dan waren alle meiden er wel bij geweest. In België? Ook. In Frankrijk? Ook. Maar wij hebben tegen Australië geloot. Dan krijg je dit soort taferelen."

Toch respecteert hij de keuze van de afzeggers. "Maar het maakt de klus wel een stuk moeilijker."

En dus is Haarhuis inmiddels afgereisd met wat je - oneerbiedig - een C-garnituur van het Nederlandse tennis zou kunnen noemen.

Alleen Lesley Kerkhove staat bij de beste tweehonderd speelsters van de wereld. Quirine Lemoine staat lager, maar dat komt mede omdat ze zes maanden geblesseerd heeft moeten toekijken. Ook Demi Schuurs komt daar niet bij in de buurt, maar behoort wel tot de top van het dubbelspel.

En dan is er nog het verhaal van Indy de Vroome.

Verrassende keuze

Een paar jaar geleden werd De Vroome nog tot de grootste talenten van het tennis gerekend. Wereldwijd. Maar ergens onderweg ging het mis. De Vroome kon de verwachtingen niet waarmaken en kreeg bovendien te maken met de ziekte van Lyme.

Voor velen leek het toptalent van de aardbodem verdwenen. In juni 2016 speelde ze haar laatste wedstrijd.

Geen wonder dat ze zelf ook wel een beetje verrast was door het belletje van Haarhuis. "Een beetje vreemd is het wel", bevestigt de nog altijd pas 21-jarige De Vroome, "al had ik wel verwacht dat ik nog wel eens Fed Cup zou spelen."

Het was geen keuze uit luxe, is Haarhuis heel eerlijk. "Je hebt een lijst waar de naam van Indy op staat. Haar naam stond niet bovenaan, dat klopt. Maar van de speelsters die ik kon benaderen, denk ik dat zij het beste mee kan op de training met de andere speelsters. Ook al zal ze misschien geen wedstrijd kunnen spelen."

De Vroome zelf kent geen twijfel. "Het is supermooi om hier weer bij te zijn en een bijdrage te kunnen leveren aan het Nederlandse tennis. Daar doe ik het nog steeds voor."