Jakobsen ziet dagdroom uitkomen: dit is niet veel renners gegeven
Dat Fabio Jakobsen behoorlijk kan sprinten, was al langer bekend. Maar dat de Nederlander in zijn eerste voorjaar bij de profs meteen Nokere Koerse kon winnen, hadden vriend en vijand onmogelijk geacht. "In het eerste jaar als prof een koers winnen, is niet veel renners gegeven", vertelt Jakobsen.
"Ik droomde hier 's nachts en af en toe ook in dagdromen van. Maar het deelnemersveld was niet mis. Je kan wel van alles willen, maar ik had niet verwacht om hier te winnen", spreekt Jakobsen nog met enig ongeloof na zijn triomf op de Nokereberg.
Jakobsen kreeg dinsdag als kopman het vertrouwen van QuickStep en betaalde in klinkende munt terug. "Ik ben toch een beetje het jonge mannetje dat goed zijn best doet. Tom Steels sprak afgelopen winter zijn vertrouwen in mij uit en was nu heel trots", benoemt hij één van de vele reacties.
'Eerste profkoersen waren echt afzien'
De rappe Nederlander, die de afgelopen twee jaar nog nationaal kampioen bij de beloften werd, sprintte woensdag met groot vertoon van macht naar zijn eerste zege. Hij had een dergelijk optreden tijdens zijn eerste maanden bij het sterrenensemble van QuickStep voor onmogelijk gehouden.
"Ik startte eerst in Dubai en daarna in Oman. Dat was serieus afzien, het ging zoveel harder dan bij de beloften en bovendien staat er veel meer druk op. De teamarts zei tegen mij dat ik rustig moest blijven en vertrouwen moest houden, maar ik dacht toen vooral: wow, dit is nog wel even een niveautje hoger."
'Vrienden en familie vol ongeloof'
Maar Jakobsen leerde snel en werd in de finale van Nokere Koerse als kopman uitgespeeld. "Op een kilometer of vijf werd er via de communicatie gevraagd of ik er nog bij zat. Ik heb toen maar een keer heel hard ja geroepen. Vooraf was al bepaald dat ik de kans dan zou krijgen. Ik heb goed naar de beelden van vorig jaar gekeken en het vervolgens op een vergelijkbare manier afgemaakt."
Het succes op de Nokereberg smaakt voor het 21-jarig talent naar meer, al wil hij ook graag stilstaan bij het moment. "Ik moet hier van genieten, want dagen als deze zijn schaars in het leven van een wielrenner. Veel van mijn familie was hier aanwezig: vriendin, vader, moeder, opa en oma. Dat maakt deze bijzondere dag voor mij nog bijzonderder. Ze waren vol ongeloof, maar natuurlijk vooral heel erg trots en blij."
