Tatoeages voor de aanslagen in Parijs: 'Dit is mijn litteken'

Op 13 november 2015 ligt Laura Levêque bedolven onder levenloze lichamen in de Parijse concertzaal Bataclan. Sindsdien heeft ze het gevoel dat ze de doden op haar schouders draagt. Ze besloot dat gevoel om te zetten in een tatoeage, op haar schouder. "En daarmee is de horror iets moois geworden."

Laura heeft net als vele overlevenden van de aanslagen in Parijs haar ervaring gevangen in een tatoeage. Persbureau AFP verzamelde hun verhalen.

"Ik zat onder het bloed, was bedolven onder de mensen. Doordrongen van de slachtoffers", vertelt Laura. Op haar schouder prijkt een raaf en een slang die in zijn eigen staart bijt. "Het staat symbool voor leven en dood."

Nahomy Beuchet liet drie maanden na de aanslag haar tatoeage zetten. Aan de binnenkant van haar onderarm staat de bewuste datum, met daarbij de woorden peace, love and death metal, de titel van een album van de band Eagles of Death Metal. De band trad die avond op in het Bataclan-theater.

Manon Hautecoeur was vlak bij het restaurant Le Petit Cambodge, waar 39 mensen om het leven kwamen in de kogelregen. Ze laat een tatoeage van een leeuw zien, met daarbij het motto van Parijs: 'fluctuat nec mergitur', het wordt heen en weer gegooid door de golven, maar zinkt niet.

Ze raakte niet gewond. "Als je niet fysiek gewond raakt, maar wel psychisch wordt getroffen, heb je niet het gevoel dat je een echt slachtoffer bent. Daarom is dit mijn litteken."

David Fritz Goeppinger deelt het gevoel van Manon. Ook hij raakte niet gewond, maar hield wel psychologische littekens over aan wat hij heeft meegemaakt.

"Ik had het gevoel dat ik iets nodig had", vertelt de 25-jarige. Hij liet de datum van de aanslag in Romeinse cijfers op zijn onderarm zetten.

"Het was vrijdag de 13de, we stonden met een groep van 13 bij elkaar en we hebben het allemaal gered", vertelt de 24-jarige Ludmila Profit over wat zij meemaakte in het Bataclan. Ze liet het cijfer 13 in een klavertje vier tatoeëren achter haar oor.

"Het woord fuck staat erbij, als een middelvinger aan de terroristen." Ludmila wil sterk zijn en leven voor alle mensen die het niet hebben overleefd.

De 44-jarige Stéphany Zarev kreeg een stuk van een kogel in haar arm in het Bataclan-theater. Op die plek heeft ze de beeltenis van een feniks laten zetten, die uit zijn eigen as herboren wordt.

"Ik wilde op mijn huid vastleggen dat ondanks de nachtmerrie van die avond er toch mooie dingen zijn om voor te leven."