Trein schepte spoorloper Peter: laat mijn verhaal een voorbeeld zijn
"Ik kan wel tegen spoorlopers zeggen: doe het niet. Maar ja, dat is makkelijk gezegd. Als je jong bent dan denk je niet na over de gevolgen. Je bent je niet bewust van de gevaren."
En Peter Smit, 41 nu, weet waar hij over praat. Ook hij begaf zich toen hij jong was vaak op het spoor. En ook hij werd, net als twee jongens van 17 vannacht in Elst, geschept door een trein. Maar hij overleefde het ongeluk, de twee tieners niet.
Peter denkt dat heel hard roepen dat het spoor oversteken 'onverantwoordelijk is' en dat je zoiets 'vooral niet moet doen' eigenlijk niet helpt. "Je bent jong, zoekt de spanning op en bent nergens bang voor. Ze denken: ik ben onsterfelijk. Dat deed ik zelf net zo goed."
Afsnijden
Peter was 23 toen hij na een avond op de kermis naar huis fietste met een vriend. Het regende en waaide hard, dus wilden ze een stukje afsnijden door langs het spoor te fietsen. Het was half drie 's nachts, er zou toch geen trein meer rijden, dachten ze.
"Op een gegeven moment moesten we een brug over en kwam er een trein van achter. Nooit gezien, nooit gehoord en die greep mij dus."
Uiteindelijk werd hij aangetroffen met zijn "benen achter zijn nek", zoals op politiefoto's te zien is. "Die beelden heb ik nooit willen zien. Voor mij mag het een verhaal zijn, ik hoef die beelden niet in mijn hoofd."
Peter moest twaalf uur onder het mes, hij lag vier maanden in het ziekenhuis en verbleef daarna nog acht maanden in een revalidatiecentrum.
Hij vertelt zijn verhaal om mensen te waarschuwen. "Ik wil dat mensen nadenken voor ze zulke risico's nemen. Mijn kinderen zeiden: het is de schuld van de trein. Maar het was de schuld van papa. Ik had dat nooit mogen en moeten doen. Spoorlopen is gewoon gevaarlijk, heel simpel."
Het aantal meldingen van mensen dat op het spoor loopt, is vorig jaar gestegen. Bij ProRail kwamen in 2016 ruim 3100 meldingen binnen, 200 meer dan het jaar ervoor.
Ook al verwacht Peter niet dat het vertellen van zijn verhaal veel oplevert, toch heeft hij hoop. "Het zou mooi zijn als er iemand is die na mijn verhaal een heldere ingeving krijgt en denkt: laat ik dat maar even niet doen."
