Verwijten en bedreigingen rond de overname van AkzoNobel

• 

  André Meinema

  Verslaggever economie

De al bijna drie maanden durende overnamestrijd rond AkzoNobel is inmiddels bij de rechter beland. De activistische aandeelhouder Elliott, met een vijftal andere aandeelhouders in het kielzog, heeft het verfconcern voor de Ondernemingskamer gesleept. Ze willen Akzo dwingen om te gaan praten met de Amerikaanse kandidaat-koper PPG.

De rechter is gevraagd om AkzoNobel een buitengewone aandeelhoudersvergadering ('bava') te laten uitschrijven en om een of meer supercommissarissen te benoemen om daarop toe te zien. Op die bava staat maar een agendapunt: het ontslag van president-commissaris Antony Burgmans. Hij is een soort kop van Jut voor de boze aandeelhouders, omdat hij weigert met PPG te onderhandelen. Om 18.00 uur vanavond doet de Ondernemingskamer uitspraak.

Achter de schermen

Een gang naar de rechter is niet ongewoon, maar heeft ook iets ongemakkelijks. De aandeelhouders van AkzoNobel claimen zeggenschap. Ze hebben geld in het bedrijf gestoken en beschouwen zichzelf als eigenaren en dus moet er geluisterd worden. 'Wie betaalt, bepaalt' is de redenering.

PPG zelf zou niet zoveel zien in een gang naar de rechter. Het zet druk op de toch al niet beste verstandhouding met AkzoNobel en bovendien komt er van alles op straat te liggen.

Dat laatste is een boeiende kant van het rechterlijk avontuur. Naast de gebruikelijke felle retoriek en aantijgingen, wordt er in de verweerschriften ook een blik achter de schermen gegeven. Wat heeft zich de voorbije weken afgespeeld? Hoe ging het eraan toe?

Zo stelt AkzoNobel tijdens de behandeling van de zaak bij de Ondernemingskamer dat de houding en toon van de Amerikaanse verffabrikant PPG al vanaf het prille begin vijandig was. En dat een overname heel complex is. Er zijn in de verschillende landen 30 toezichthouders die hun zegje moeten doen en de goedkeuring zal 16 tot 18 maanden in beslag nemen. PPG moet over een overname dus niet al te lichtzinnig doen.

Opportunistisch

Akzo vindt aandeelhouder Elliott een opportunist die zich op de grens van het toelaatbare beweegt. De belegger suggereert met weggelakte namen dat er 33 medestanders zijn, terwijl het slechts namens vijf andere aandeelhouders spreekt. Elliott beweerde dat een overweldigende meerderheid van aandeelhouders een dialoog met PPG wilde, maar er bleken maar 31 van de 300 aandeelhouders gereageerd te hebben op vragen van Elliott.

Aandeelhouder Franklin Templeton rekende uit dat in de rechtszaal 17,7 procent van de aandeelhouders vertegenwoordigd was, goed voor een belegging van 3,3 miljard euro in Akzo. De ene aandeelhouder is al 25 jaar een trouwe belegger (Tweedy Browne), een ander belegt nog maar sinds een paar maanden in Akzo (Elliott).

De hele actie van Elliott is er volgens Akzo op gericht om een machtsovername te forceren ten bate van het eigen kortetermijngewin. Het ontslag eisen van 'campagneleider' Burgmans, waarmee Elliott al op 22 maart mee begon, vindt Akzo ook raar, want alle besluiten zijn unaniem genomen. Het ontslag dient dan ook geen enkel ander doel dan dreiging.

Dreigementen

Om de betrokkenheid te onderstrepen is er flink geturfd. Er is gesproken met aandeelhouders, jazeker. Vaak, zegt Akzo. Tussen 9 en 19 mei zijn 160 gesprekken gevoerd, zowel ontmoetingen, als telefonisch en via conference calls. 60 daarvan waren met bestuurders of de voorzitters. Met Elliott is in de hele periode zelfs 20 keer gesproken.

De raad van commissarissen heeft in 66 dagen maar liefst 18 keer vergaderd, meestal voltallig. En dagelijks was er contact tussen de raad van commissarissen en de raad van bestuur.

Elliott heeft zich volgens Akzo schuldig gemaakt aan directe en indirecte dreigementen aan het adres van bestuurders en commissarissen. "You are still young, what do you think you can do after this?", werd onder anderen bestuursvoorzitter Ton Büchner door Elliott gevraagd.

Wel of geen bava

De Ondernemingskamer kan besluiten dat er een bava gehouden moet worden. Niet met Burgmans als agendapunt, maar een informatieve vergadering waarin aandeelhouders bijgepraat kunnen worden over het bod van PPG. Maar een bava organiseren is niet eenvoudig en duurt een tijd, betoogt AkzoNobel.

Om te beginnen geeft de Corporate Governance Code Akzo recht op een uitstel van de responstijd van minstens zes maanden als een bava wordt bevolen. Daarmee is Elliott nog verder van huis.

Bovendien is Akzo als beursgenoteerd bedrijf gehouden aan de wettelijke termijn van minstens 6 weken om aandeelhouders te informeren en bijeen te roepen. Dus ook als de Ondernemingskamer vanavond een bava toewijst zal die bijeenkomst nog minstens twee maanden op zich laten wachten.