Kunstrijdster Wories blijft positief ondanks vijf hersenschuddingen

Lange tijd leek alles perfect te gaan in het kunstrijleven van Niki Wories. Sinds 2015 trainde ze bij een toptrainer, met topfaciliteiten in Canada. Alles zette ze opzij om haar heilige doel te bereiken: de Olympische Spelen.

De resultaten waren meer dan bemoedigend. Op de EK en WK van 2016 mocht ze de lange kür rijden, in het mondiale veld steeg ze naar de 22ste plaats. Waar Wories echter de opwaartse lijn wilde doortrekken naar het pre-olympische seizoen, begon voor haar de ellende.

Slijmbeursontsteking

"Ik ben vorig jaar zomer geopereerd aan een slijmbeursontsteking", vertelt Wories. "Uiteindelijk bleek er iets fout te zijn gegaan en moest de operatie opnieuw. Tussendoor ben ik drie keer op mijn hoofd gevallen, dus drie hersenschuddingen. En daarna gebeurde dat nog twee keer."

"Na de vijfde hersenschudding ben ik in het ziekenhuis beland en heb ik de trainingen echt stopgezet, omdat het levensgevaarlijk werd om te schaatsen."

Aanvankelijk was de vrees van de artsen dat Wories een hersenbloeding had. Dat bleek niet het geval, maar de schaatsster kreeg een duidelijke waarschuwing: "Ze hebben mij toen verteld dat de kans groot was dat ik een hersenbloeding kreeg als ik meteen weer het ijs op zou gaan en dat ik levenslang last kon houden van mijn hoofd. En dan kan ik ook niet meer schaatsen."

Zonder familie in een Canadees ziekenhuis

Voor Wories zat er niets anders op dan verplicht haar rust te nemen, maar van opgeven wilde ze niet weten. "Ik heb wel gedacht: hoe kom ik ooit weer terug? Maar nooit dat 't het einde van mijn carrière zou zijn..."

In het ziekenhuis van Montréal was Wories vooral op zichzelf aangewezen. Haar familie zat ver weg in Nederland. "Dat was eenzaam, maar het heeft mij ook weer verder gebracht. Om de een of andere reden opent het je ogen. Dat je het toch allemaal alleen moet doen en ook alleen kán."

Een positieve benadering heeft Wories daarbij geholpen. "Toen ik kleiner was, kon ik er heel erg in blijven hangen en dan kom je er niet bovenop. Met positieve gedachten kom je zoveel verder."

Toch gingen de hersenschuddingen haar niet in de koude kleren zitten. Zo moest ze tijdens trainingen de angst om te vallen, overwinnen.

"Het is weer wennen. Ik ben niet bang om op het ijs te gaan, maar het zit wel in je achterhoofd. Daar ben ik mee bezig, om er mentaal overheen te stappen."

Levensgevaar geweken

Nu staat Wories op het punt haar rentree op wedstrijdniveau te maken, tijdens de Challenger Cup in Den Haag, tevens de NK. Helemaal klachtenvrij is ze nog niet, maar Wories durft het risico te nemen.

"Mijn hoofd is zo goed als hersteld. Natuurlijk is het gevaar nog niet helemaal geweken en ben ik nog geen honderd procent, maar een beetje risico nemen in je leven mag wel. Het is niet meer levensgevaarlijk."

Natuurlijk brandt het olympische vuur nog altijd bij Wories, maar of Pyeongchang een reëel doel is na alle malheur? Wories durft het niet te zeggen.

"Ik ben op dit moment echt bezig met het 'nu'. Ik heb geen idee hoe snel ik weer op dat niveau kom. Het is niet zo dat het ineens uit mijn schema is. Het is nog steeds mijn doel en de reden dat ik elke dag op het ijs sta."

En de tegenslagen… Daaruit probeert Wories kracht te halen. "Ik ken niemand die nog nooit een moeilijke tijd heeft gehad. Het maakt je sterker, denk ik. En het maakt je ook hoe je bent."