Afzwaaiende Zalm maakt zich geen zorgen: ik heb genoeg gespaard
Het zit er bijna op. Na acht jaar zwaait Gerrit Zalm (64 jaar) deze maand af bij ABN Amro. Op 1 januari droeg hij de voorzittershamer al over aan Kees van Dijkhuizen, de rest van de tijd wordt gevuld met het overdragen van het een en ander, en afscheid nemen. De meeste bankmedewerkers zien deze week Zalm voor het laatst in actie.
Hij werd geboren in Enkhuizen als zoon van een kolenboer. "Mijn vader heeft nog veel meer gedaan, hij was het type van twaalf ambachten en dertien ongelukken", vertelt Zalm. "Hij is nog langs de deuren gegaan met een SRV-wagen en heeft zelfs chinchilla's gefokt. Maar dat was geen succes, hij hield niet van dieren."
Stellingen
We hebben Zalm een paar stellingen met dilemma's en kwesties voorgelegd. Om te beginnen of hij voor een zwakke euro is of voor een sterke gulden? Zalm lacht. "Iedereen heeft heimwee naar de gulden, maar in de guldentijd hadden we inflatie met dubbele cijfers en dat is iedereen vergeten."
Sparen of geld uitgeven? "Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken. Wie gespaard heeft kan uitgeven, maar wie dat niet heeft kan beter niet uitgeven, dat hebben we gezien met de financiële crisis."
En bitcoin of goud? "Bitcoin vind ik helemaal niks, dus dan maar goud."
Als Zalm mag kiezen, staatsbank of commerciële bank, dan klinkt resoluut commerciële bank. "Dat is ABN Amro altijd geweest en eigenlijk ook gebleven, de staat is alleen tijdelijk aandeelhouder."
Het Binnenhof of de bankenwereld? Zalm kiest voor de bankenwereld. Maar als hij eerst bankier zou zijn geweest en vervolgens naar de politiek zou overstappen, lag het waarschijnlijk andersom. Wat leuker was, is moeilijk te zeggen. Bij banken komt veel meer regelgeving kijken en is de besluitvorming met veel mensen ingewikkeld. "Op het ministerie is het eigenlijk tamelijk vrij: zolang de Tweede Kamer het goed vindt, is het goed."
Loon en bonussen zijn heikele thema's. Begin 2015 werd de beursgang van ABN Amro bijna getorpedeerd door de salarisverhoging bij de top van de bank. Het mocht, iedereen wist ervan, maar het was niet goed.
"Mijn grootste fout", noemt Zalm het zelf. "Bonussen staan tegenwoordig in een verkeerd hoekje, maar je kunt ze ook goed gebruiken." In de ogen van Zalm verdienen ministers wel te weinig vergeleken met de salarissen in het bedrijfsleven.